همشهری آنلاین _ مسعود میر: دوسال از عمر را پای فیلمنامه‌ای که برای خود و حسن فتحی بسیار خواستنی بوده صرف کرده است، اما حالا در یک غروب پاییزی آبان‌ماه پای تلفن در جواب این سؤال که ماجرای حواشی پیش آمده برای فیلم مست عشق چیست با کمی مکث می‌گوید: «کلاهبرداری است قربان.» این آغاز گفت‌وگو با فرهاد توحیدی فیلمنامه نویس ممتاز این سرزمین است که در سال‌های اخیر، زمان زیادی را برای تحقیق و نگارش فیلمنامه‌ای درباره روزگار و احوال شمس و مولانا صرف کرده، اما حالا با خبرهای بد در حال انتشار، هر روز بیشتر و بیشتر نگران سرنوشت فیلمی است که فیلمنامه‌اش را با مرارت و عشق نوشته بود. توحیدی درباره چرایی بروز اختلاف در پروژه مست عشق چنین می‌گوید: «واقعیت این است که درطول اجرای پروژه، فیلمبرداری به‌مدت 2 هفته به‌خاطر آماده نبودن لوکیشن متوقف شد. کار بازیگران ایرانی با برنامه‌ریزی آقای فتحی در همان ایام به پایان رسید، اما سکانس‌هایی از هنرپیشه ترک که یکی از نقش‌های اصلی فیلم را هم بازی می‌کند و ارتباط مهمی با فینال فیلم دارد و به قولی نقش‌اش سرنوشت ساز است باقی ماند و قرارداد این بازیگر به پایان رسید. آن آقا بعد برای اینکه یک هفته سرکار بیاید و سکانس‌های باقیمانده را بازی کند طلب حقوق 8 هفته‌ای می‌کند و دردسرساز می‌شود. با بروز این اتفاقات آقای فتحی به آمریکا رفتند تا مسائل حل و فصل شود و بازیگر ترک حاضر شود دوباره جلوی دوربین برود، اما بروز کرونا و ممنوعیت پروازها همه برنامه‌ها را به هم ریخته است.»
***
خرداد 1403 است و فیلم را دیده ام، در همان سینمای همیشگی و البته همراه عزیزی که خاطرش برایم چونان گنبد سبز باغ رز قونیه خواستنی است. از جانب شخصی که با احوال سینما بیگانه نیست فیلم را چندان نمی پسندم اما از جانب یک خاکسار حضرت مولانا همان شعر جامی که بر سر در آرامگاه جناب مولانا نقش بسته است را با خود زمزمه می کنم که:
کعبة العشاق باشد این مقام هر که ناقص آمد اینجا شد تمام
و اینگونه تلاش های همه آنهایی که نقشی در سامان یافتن فیلم داشته اند را مغتنم می دانم. دروغ چرا حتی همان بازیگر بدقلق نقش فرمانده نظامی قونیه و معشوقه سابقش هم بدم نمی آید. همه آنها بالاخره بخاطر کارشان هم که شده مجبور بوده اند اشعار مولانا را بخوانند و یکتاپرستی، عشق و صلح جاری در وجودش را در همین کلمات حس کنند.
***
مولانا حتی یک بیت شعر هم به زبان ترکی ندارد اما کرسی های مولانا پژوهی و حلقه های شناخت این شاعر بی بدیل در ترکیه چنان مهم است که جهان مولانا را با ترکیه و قونیه به یاد می آورد. جهان مدرن است و مصائب مرزها جدی است اما کاش برای استادی که مولانا حتی دخترک عزیزش را هم به او می بخشد اهمیت بیشتری قائل بودیم. شمس تبریزی استاد مولانا است و در همین خاک هم مدفون است و امان از بی تفاوتی ما و تقلای همسایه برای مصادره استاد ولو در قالب یک آرامگاه ساده در قونیه.
ما حواسمان نیست و دیگران بسیار دقیق به دنبال تاریخ و فرهنگ هستند...
نظر شما